Είχαμε συναντηθεί σε ένα σεμινάριο προσωπικής βελτίωσης ,καθόμασταν σε ένα στρογγυλό τραπέζι και σε πρόσεξα για κάποιο λόγο!!

Αρχίσαμε να μιλάμε γιατί είδες τα πόδια μου που είχανε κάποιο πρόβλημα ...τρελάθηκα εκείνη τη στιγμή ..είχες μία άποψη για το πρόβλημα μου και έλυσες πολλές απορίες μου που μέχρι εκείνη τη στιγμή κανένας γιατρός δε μου είχε απάντηση!! Αφού πίστευα πως έχω παχύνει δεξιά και το έλεγα κιόλας χωρίς να ξέρω πόσο γελοίο είναι ...τώρα γελάω βέβαια γιατί ξέρω αλλά τότε μου είχε γίνει έμμονη ιδέα ότι έχω κάτι ανεπανόρθωτο και πως δεν υπάρχει βοήθεια με συντηρητικά μέσα για μένα!!

Κάθε λεπτό που περνούσε μιλώντας μαζί σου, μου έφευγε και ένα βάρος....ένιωσα πως είσαι ο άνθρωπος που πραγματικά καταλάβαινε...και ήξερες όλες τις απαντήσεις...

Δεν μπορούσα να περπατήσω κούτσαινα,το δεξί μου γόνατο ήταν στραμμένο προς τα έξω ενώ η γάμπα μου προς τα μέσα ,περπατούσα με λυγισμένο γόνατο οπότε εκ των πραγμάτων δεν περπατούσα σωστά δεν ισορροπούσα...έτσι το άλλο μου γόνατο έκανε κάτι άλλο και κούτσαινα για να περπατήσω!!μετά το ατύχημα όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι φύλαγα πάντα το αριστερό μου πόδι..(αυτοκινητιστικό)κατέβαινα πάντα με το δεξί για χρόνια μιλάμε τώρα ...όλες τις φωτογραφίες που βλέπω με τα παιδιά μου πάντα έχω μπροστά το δεξί μου πόδι.....τώρα συνειδητοποιώ ότι γύρναγα τη λεκάνη μου συνέχεια προς την ίδια μεριά ...ενώ συγχρόνως ατρόφησε το ένα μου πόδι και φαινόταν ασύμμετρο σε σχέση με το άλλο..!! φοβούμενη μήπως του κάνω κακό μελλοντικά το προστάτευα.. πήγα σε γιατρούς (τα ονόματα υπάρχουν )μαζί με τον άντρα μου και με την μεγάλη μου κόρη όπως και μαζί με την αδερφή μου..έκανα διάφορες ασκήσεις με πολλές επαναλήψεις για να δυναμώσω τους προσαγωγούς μου(έτσι ήταν η εντολή γιατρών ) όπως και τους τετρακέφαλους μου..σταδιακά και κάθε μέρα ο πόνος μεγάλωνε και η κίνησή μου γινόταν όλο και πιο δύσκολη... κατέληξα να περπατώ με μπαστούνι..!!

Μετά από σένα κατάλαβα ότι κανείς δεν ήξερε τι μου έλεγε...μου πρότειναν ασκήσεις που με περιορίσατε και θυμάμαι ότι για να μετακινήσω το πόδι μου το έπιανα με τα χέρια μου (σαν τσουβάλι)...και το έβαζα πιο εκεί η πιο εδώ..ούτε να το αγγίξω δε μπορούσα...αυτό ήτανε πρώτα πρησμένο και μετά θυμάμαι είχε γίνει σαν σούπα μέσα...είχε φύγει τελείως ο μυς ..ήτανε κομμάτια κομμάτια μέσα!! Επίσης κατέβαινα τα σκαλιά σαν ανάπηρη πλέον...πρώτα το ένα μετά το άλλο και όλα αυτά στο πλάι και σιγά σιγά!!

¨Όλα άλλαξαν ...ακόμη και τώρα εκπλήσσομαι που το άνοιγμα των ποδιών μου είναι τόσο απίστευτα φυσιολογικό ούτε πιο νέοι και υγιείς δε το έχουνε αυτό...!! Επίσης ...παραδέχομαι ότι φοβόμουνα πολύ κάθε φορά που μου έλεγες τον επόμενο στόχο ...¨Τώρα θα φτάσουμε σε εκείνο το σημείο με το πόδι!! Τώρα θα κατεβούμε στα γόνατα ....(εκείνη τη μέρα έτρεμα και ίδρωνα από φόβο) όμως έζησα τρομερές αλλαγές και έκανα κινήσεις που ποτέ δεν έκανα πριν όπως επίσης ποτέ δε πίστευα πως γίνεται κάτι τέτοιο να συμβεί !!( είχα κάνει και αλλού θεραπείες και ήταν δυστυχώς επίπονες και χωρίς κανένα αποτέλεσμα μάλιστα μάλλον χειρότερα ένιωθα μετά )...ήταν εξωπραγματικό...καμία ιατρική οδηγία η πρόγνωση δε μου επέτρεπε να σκεφτώ πως μετά τη θεραπεία τους θα είχα τέτοια φυσική ελευθερία κινήσεων..! Είχαμε ζήσει μαζί έντονες στιγμές συγκίνησης όπως τότε που μετά από 38 χρόνια γονάτισα για πρώτη φορά ξανά !! Η όταν ανέβηκα και κατέβηκα για πρώτη φορά στην ευθεία και χωρίς να στηρίζομαι τα σκαλιά...απίστευτος φόβος, απίστευτη συγκίνηση!! τα χειρουργεία που μου είχαν προτείνει ήταν πλέον παρελθόν ,τώρα π ξέρω περισσότερα για το σώμα μου και πως σιγά σιγά μπορεί κάποιος να το διορθώσει...έμαθα να βελτιώνομαι και ακόμη και τώρα που έχω σταματήσει τη θεραπεία κάνοντας πράγματα όπως διατάσεις και ειδική γυμναστική (ειδικό πρόγραμμα) που βοηθά τη δική μου εξέλιξη προς το καλύτερο!! Ναι συνεχίζω να βελτιώνομαι...η κίνηση μου είναι κάθε μέρα καλύτερη ..χαίρομαι και πάλι την προσωπική μου ζωή με τον άντρα μου ...είμαι χρήσιμη στα παιδιά μου και απολαμβάνω να παίζω άνετα με τον εγγονό μου!!

Ανεβαίνω φυσιολογικά τα σκαλιά γονατίζω..έχω ανοίγματα σκαρφαλώνω...και γενικά αν δε μου ζήταγες να μιλήσω για αυτή τη φάση της ζωής μου θα σου έλεγα πως κυριολεκτικά έχω ξεχάσει πως ήτανε πριν χρόνια ...είναι πλέον σαν ένα κακό όνειρο... ....τίποτα άλλο απλά ευχαριστώ!! Ευχαριστώ που είσαι φίλη μου...!!